تأثیر نوشابه انرژی زا بر زمان دویدن، مقدار گلوکز خون، ضربان قلب و درک سختی فعالیت در دوندگان استقامتی حرفه ای

سابقه و هدف: در سال های اخیر، صنعت نوشیدنی های ورزشی گسترش فزاینده ای داشته است و نوشابه های انرژی زا عمدتاً برای افزایش عملکرد ورزشی یا کاهش آثار دهیدراسیون مصرف می شوند. به دلیل اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر نوشابه انرژی زا با دارونما بر عملکرد استقامتی، مقدار گلوکز خون، ضربان قلب و درک سختی فعالیت انجام شد. مواد و روش ها: 9 نفر مرد دونده استقامتی حرفه ای طی دو جلسه جداگانه (یک جلسه مصرف نوشیدنی انرژی زا و جلسه دیگر دارونما) در زمان های 15 دقیقه قبل از فعالیت (6 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و در ادامه، به ترتیب در زمان های 15، 30، 45 و60 دقیقه پس از آغاز فعالیت (2 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)، ابتدا 60 دقیقه با شدت 70% بیشینه ضربان قلب (hrmax) و در ادامه، با شدت 85% hrmax تا زمان رسیدن به واماندگی روی نوارگردان دویدند. یافته ها : تفاوت معنی داری بین مسافت دویده شده دوندگان مصرف کننده نوشیدنی انرژی زا و دارونما مشاهده شد (05/0>p). همچنین، تفاوت معنی داری بین نوشیدنی انرژی زا و دارونما در مقدار گلوکز پلاسما در زمان قبل و بعد از 60 دقیقه فعالیت مشاهده شد (05/0>p). از دیگر نتایج، تفاوت معنی دار ضربان قلب هر مرحله نسبت به مرحله قبلی بود (05/0>p). هر قدر زمان فعالیت، بیشتر می شد، ضربان قلب نیز افزایش می یافت. تفاوت معنی داری هم بین نوشیدنی انرژی زا و دارونما در تعداد ضربان قلب مشاهده شد (05/0>p). همچنین، تفاوت معنی داری بین شاخص سختی فعالیت مصرف کنندگان نوشیدنی انرژی زا و دارونما ملاحظه شد (05/0>p). نتیجه گیری: مصرف نوشیدنی انرژی زا فقط در لحظات پایانی فعالیت شدید می تواند بر افزایش عملکرد دویدن و کاهش rpe موثر باشد. واژگان کلیدی: نوشابه انرژی زا، اثر ارگوژنیک، قند خون، خستگی، ورزشکاران